1 listopada, Dzień Wszystkich Świętych oraz 2 listopada – Dzień Zaduszny większość z nas poświęca na wspominanie najbliższych, którzy odeszli oraz modlitwę za ich dusze. Odwiedzamy cmentarze zapalając na grobach znicze. Ta piękna tradycja wieczorami przemienia się w spektakl świateł, a cmentarze w ten jeden jedyny moment w roku wydają się ciepłym i przyjaznym miejscem. Zobaczcie jak to wyglądało w naszej gminie. Poniżej zdjęcia kościoła w Kotach z lotu ptaka (zdj. udostępnił Michał Bujara – dziękujemy!) oraz cmentarze komunalne w Tworogu i Boruszowicach-Hanusku.
Dzień Wszystkich Świętych ustanowił papież Jan XI w 835 r., ponad sto lat później – w 998 r. ustanowiono przez kościół Dzień Zaduszny. Jednak zaduszkowa tradycja sięga korzeniami czasów pogańskich, kiedy to w dniu tzw. Dziadów odprawiano obrzędy mające na celu nawiązanie kontaktu z duszami zmarłych oraz zyskanie ich przychylności. Właśnie ta przedchrześcijańska obrzędowość stała się inspiracją dla Adama Mickiewicza, który utrwalił ją w swoim dziele „Dziady”. A oto jak sam autor objaśnił zwyczaj:
„Dziady: Jest to nazwisko uroczystości obchodzonej dotąd między pospólstwem w wielu powiatach Litwy, Prus i Kurlandii, na pamiątkę dziadów, czyli w ogólności zmarłych przodków. Uroczystość ta początkiem swoim sięga czasów pogańskich i zwała się niegdyś ucztą kozła, na której przewodniczył Koźlarz, Huslar, Guślarz, razem kapłan i poeta (gęślarz). Dziś pospólstwo święci dziady tajemne w kaplicach lub pustych domach niedaleko cmentarza…”.
W Polsce tradycja Dnia Zadusznego zaczęła się tworzyć w XII w., a pod koniec XV w. była już znana w całym kraju. Co oznaczają zapalone znicze? Tradycja ta związana jest z pogańskim zwyczajem rozpalania ognisk na mogiłach; wierzono, bowiem, że płomienie ogrzeją błąkające się po ziemi dusze. Ogniska rozpalano także na rozstajach dróg i w obejściach, aby wskazywać drogę duchom. Wierzono, że ogień palony daje również ochronę żywym przed złymi mocami. Obecnie symbolika ognia ma przede wszystkim związek z wiarą chrześcijańską. Ogień to potężna siła, symbol Boga. Światło ze zniczy jest więc symbolem obecności Boga wśród nas i naszej wiary w życie wieczne.
Na podstawie książki „Polski rok obrzędowy” Janusza Komockiego.