Goń białego królika!

Można powiedzieć, że Tola Charak – pisarka z Tworoga od pewnego czasu goni królika! To nie żart. To nowa książka. Właśnie ukazał się II tom cyklu „Dziwowisko”. Książka nosi podtytuł „Goń białego królika”. Na okładce po raz kolejny rękodzieło z Pracowni Ceramicznej Chochole przedstawiające, jak można się domyślić, białego królika… W trzecim tomie, który już pisarka wzięła na warsztat, wystąpi Szalony Kapelusznik. Zainteresowanych nową publikacja odsyłamy na profil FB autorki. Znajdziecie tam wszystkie niezbędne informacje.

Książę można kupić na stronie internetowej wydawcy

Kim jest Tola Charak? Oddajemy głos Beacie Wojtkowskiej odpowiedzialnej za redakcję książki:

Pełnokrwista kobieta, żona, matka, córka, autorka współczesnych powieści obyczajowo-psychologicznych, prowadzonych w narracji personalnej, nawiązujących w początkowej fazie twórczości do formy pamiętnikarskiej z pogranicza rekonstrukcji autobiograficznych dzienników intymnych.

Urodzona 07.09.1975 r. w Bytomiu związała swoje życie z Tworogiem, które uznała za „miejsce idealne dla pisarza”, gdzie spełnia się, tworząc kolejne książki. Aleksandra D-D przez 17 lat realizowała się jako ekspert, prowadząc szkolenia i warsztaty w zakresie umiejętności biznesowych. Niespodziewanie stabilną karierę zawodową przerwała choroba, stawiając jej ułożony bezpiecznie świat na głowie. Twórczość literacka stała się dla Toli pewnego rodzaju antidotum w walce z endometriozą. Pierwsze cztery tytuły (wydane w latach 2020-2021) oparła na kanwie kolein swojego losu, nasycając je nutą biograficzną, skoncentrowaną na rozbracie z własnym życiem. Pisanie książek stało się dlań formą autoterapii, pomagając Jej odnaleźć dystans do Siebie i nowej rzeczywistości, która stała się Jej udziałem. 

Dzięki wsparciu tajemniczej Kasi zadebiutowała w roku 2020, wydając własnym sumptem poprzez RIDERO (inteligentny serwis internetowy dla niezależnych autorów) swoją pierwszą prozę pt.: „Trauma. Dwanaście opowiadań o nienormalności w normalnym życiu”, stanowiącą formę poszukiwania dystansu do świata i ludzi, którą zadedykowała swojemu Mężowi: „(…) największemu szczęściu w moim życiu, który ma niesamowity dar wyciągania mnie z emocjonalnego dołka”.

Wkrótce potem wydała na świat „Cielesność” – swoiste studium dojrzewania kobiecej świadomości somy i EGO, stanowiące retrospektywną podróż sentymentalną do lat młodości.

Spowiedź emerytki 19 stanów świadomości (wydana przez Wyd. Anagram) to niejako rekonstrukcja „Traumy” po drugiej stronie lustra, w której Tola przemawia głosem Mamy Rodzicielki, zapraszając Czytelników do podróży międzygeneracyjnej. Książkę otoczyła swoją opieką Magda Koperska, zaś patronat medialny objęła AGNIESZKA KRIZEL. 

Również nakładem Anagramu ukazały się Rozmowy zmarłych – powieść z pogranicza życia i śmierci, o której M. Koperska napisała, że jest to książka: „(…) O nas samych, o człowieczeństwie. Nie jest to łatwa lektura, bo i życie bywa wyboiste, a śmierć staje się w Rozmowach zmarłych tylko pretekstem do szukania odpowiedzi na pytanie o sens istnienia”.

Tola, zainspirowana motywem przewodnim kultowej powieści Lewisa Carrolla zainicjowała nowy etap swojej literackości, zaskakując eksperymentalną serią „Dziwowisko”, którą można określić współczesną wersją słynnej Alicji – w wersji Toli „tańczącej z lustrami”. Pierwotnie miała powstać „Wariatka z książki”, potem pojawił się pomysł „Człeczyny”, ostatecznie „Dziwowisko” nabrało wymiar „wielotomowiska”, które oczekuje kolejnych części.

Tom I „Wariatka” (Ridero, 2022) to studium przypadku kobiety o osobowości bordeline, które zabiera Czytelnika do najdalszych zakamarków umysłu – tam, gdzie każdy z nas skrywa własne demony. W części drugiej (Ridero, 2023) „Goń białego królika”, jak Tola sama mówi: „przyjęłam narrację taką, aby (…) obierać dokładnie cebulę…Bez wyciskania łez…”. Ta część Dziwowiska, utrzymana w iście psychodelicznym klimacie, to szermierka słowna, zbudowana na dialogach, toczonych między bohaterką a jej alter ego, swoiste qui pro quo, którego zakończenie bynajmniej nie jest oczywiste. Wszak koniec książki ma uświadomić Czytelnikom, że to początek czegoś nowego – przecież w każdym z nas buzują wątpliwości, które na różnych etapach życia …zaskakują i pozostawiają wątpliwości, co ciąg dalszy w kapeluszu przyniesie.

Tola nie uprawia łzawych romansów. Owszem, pokazuje miłość, ale nie tę słodką, wysublimowaną, idealną, lecz kilkuwymiarową, trudną, o wielu twarzach, opartą na niełatwych relacjach interpersonalnych, szczególnie rodzinnych, która w bardziej lub mniej zakamuflowanej formie przewija się na kartach Jej książek. Powieści Toli, choć niełatwe w odbiorze, docierają do szerokiego grona odbiorców (wbrew pozorom płci obojga) dzięki poruszanej, niepopularnej tematyce ubranej w komfortowe „tabu”. Okraszone czarnym humorem, czasem folwarcznym (czyt. wulgarnym) językiem powieści, obnażają nasze ułomności – twarze, które wszyscy, z różnych względów, chowamy pod maskami. U Toli nie ma „wypada – nie wypada”, mimo że sama boryka się z samą Sobą. 

Tola o sobie:

Moje książki to swojego rodzaju rollercoaster emocjonalny. Z komentarzy tysiąca już Czytelniczek i Czytelników (o tak! mężczyźni też czytaj) wyłania się obraz dotkliwości. A czymże jest dotkliwość? Chłoniesz słowa, a czujesz drżenie serca. Chłoniesz słowa, a po policzku spływają łzy. Chłoniesz słowa, a w piersi pojawia się tak upragnione szczęście.”